Viki = Biały owczarek szwajcarski

Mł.Cz.Pl.  Cz.Pl. COMING STAR OF ARIDA FARM

HD A  ; ED 0/0 ;  MDR1 N/N

Rodowód  - http://www.pedigreedatabase.com/white_shepherd/dog.html?id=1759952-coming-star-of-arida-farm 

Viki w opinii sędziów: Średniej wielkości suka w dobrych proporcjach, mocnej kości, dobrym kontowaniu, prawidłowy przód, prawidłowa głowa i zgryz, ciemne oczy, w ruchu zwarta.

Hans Müller - Światowa Wystaw Psów Rasowych w Poznaniu World Dog Show 2006  – Lokata I, ocena doskonała CWC/CAC

Wyniki: 3 x BOB ; 4 x CWC ; 4 x Zw. Mł. ; 5 x Najlepsza Suka w Rasie

Wyszkolenie;  PT ; Obedience ; Agality

Viki dla mnie:

Viki jest zemną od 2004, to lata które były wielką radością, pełne wzruszenia, a czasem łez. Stała się aniołem stróżem moim i całej rodziny. Dla dzieci jest powiernikiem, obrońcą, niańką i cudowną przytulanką. To ona była dla Tadzia przez lata namiastką rodzeństwa, towarzysząc mu w zabawach, wysłuchując jego dziecięcych żali, a teraz ucząc szacunku do świata zwierząt. Mała Zosia najchętniej zasypia wtulona w futro Vikuli. Zamiast w łóżeczku, nie raz znaleźliśmy ją na jej legowisku, całkiem bezpieczną w obecności swojej delikatnej psiej niańki. Jej zrównoważona, dobroduszna natura, którą widać w jej ciepłych oczach przekonała nawet tych, których przykre, życiowe doświadczenia nauczyły strachu przed psem. Gdy los sprawił, iż roztrzaskałam kolanu przekonałam się jak bardzo pomocny potrafi być pies. Wszystko co upadło wracało do mojej dłoni, podawała gazetę, pilota, telefon, ba nawet ubranie, a jednocześnie kilka tygodni wytrwała w domu, ograniczając swoją potrzebę ruchu do krótkich spacerów na fizjologię. W domu, cicha i niekłopotliwa, układa się obok moich nóg i drzemie, czekając najmniejszego sygnału, by natychmiast zameldować pełną gotowość do pracy. Lecz na spacerach niezmordowanie domaga się zajęcia: pracy, czy zabawy byle razem. Jej światem jestem ja, reszta mogła by nie istnieć......

Viki okazała się być czułą i troskliwą matką, wychowując szczenięta, pokazała co znaczy być liderem. Wyrozumiała, opiekuńcza, ale i niesamowicie konsekwentna nauczyła mnie więcej o wychowywaniu psów, niż nie jedna książka. Do dziś broni swojej córki, gdy jest taka konieczność, jednocześnie pozwalając jej na wielką samodzielność, przymykając oczy na młodzieńcze wybryki, ale wystarczy jedno jej warknięcie by Jędzu natychmiast pokazała podporządkowanie i szacunek matce.